Παροιμίες της Κόλασης.

........

Ο δρόμος της υπερβολής οδηγεί στο παλάτι της Σοφίας.

Βούτα στον ποταμό αυτόν που αγαπάει το νερό.

Αυτός που στο προσωπό του δεν αναδίνει φώς, ποτέ δεν θα γίνει αστέρι.

Η πολυάσχολη μέλισσα δεν έχει χρόνο για θλίψη.

Κανένα πουλί δεν πετάει πολύ ψηλά, αν πετάει με τις δικές του φτερούγες.

Αυτό που τώρα αποδεικνύεται κάποτε μόνο το φανταζόνταν.

Ο αρουραίος, ο ποντικός, η αλεπού, το κουνέλι, κοιτάνε τις ρίζες. Το λιοντάρι, η τίγρη, το άλογο, ο ελέφαντας, κοιτάνε τους καρπούς.

Κάθε πράγμα που είναι πιστευτό είναι μια εικόνα της αλήθειας.

Όταν βλέπεις έναν Αετό, βλέπεις ένα κομμάτι του Πνεύματος, σήκωσε ψηλά το κεφάλι.

Ο κόρακας ήθελε να όλα να είναι μαύρα, η κουκουβάγια όλα να είναι άσπρα.

Η δημιουργία ενός μικρού λουλουδιού είναι μόχθος αιώνων.

........


William Blake. "Προφητικά."

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το έργο του Blake "Οι γάμοι του ουρανού και της γής.". Ένα από τα σημαντικότερα έργα του, όπου βλέπουμε την κριτική του συγγραφέα για τους συμβατικούς κώδικες και επίσης για το γεγονός ότι οι ηθικές αξίες είναι εντελώς πλαστές.