ΣΚΑΚΙ

Σκάκι

Ι
Συγκεντρωμένοι οι παίχτες νύχτα μέρα
καθοδηγούν τα αδιάφορα τα πιόνια.
Ως το πρωί θα κλείνει η σκακιέρα
δύο χρώματα που αντιμάχονται αιώνια.
Μέσα, τα πιόνια αναδίδουν μια προσήλωση
μαγευτική: ευκίνητα άλογα, πύργοι ομηρικοί,
βασιλιάς στα μετόπισθεν, η βασίλισσα πάνοπλη,
στρατιώτες επίμονοι, διαγώνιοι αξιωματικοί.
Μα κι όταν αποσύρονται οι παίχτες,
από το χρόνο πιά εξαντλημένοι,
η δράση εξακολουθεί και επιμένει.
Απ΄την Ανατολή έχει ο πόλεμος αυτός ανάψει.
Το δίχτυ του σ' ολόκληρη τη γή απλώνει.
Μα ούτε η μια παρτίδα ούτε η άλλη δεν τελειώνει.

ΙΙ
Φρενιασμένη βασίλισσα, πύργος ευθύς, αξιωματικός
λοξός, στρατιώτης πολυμηχανος, βασιλιάς ασθενικός
ψάχνονται στο ασπρόμαυρο πεδίο του αοράτου
να συγκρουστούν σιωπηλά μέχρι θανάτου
Δεν ξέρουν πως το αποφασισμένο χέρι
του παίχτη τους ρυθμίζει την πορεία τέλεια,
δεν ξέρουν καν πως μια ασύλληπτη νομοτέλεια
τις αποφάσεις και τη διαδρομή τους περιφέρει.
Αλλά κι ο παίχτης είναι επίσης ένας αιχμάλωτος
μιας άλλης σκακιέρας με νύχτες μαύρες
(η έκφραση είναι του Ομάρ) και άσπρες μέρες.
Ο Θεός ελέγχει τον παίχτη κι ο παίχτης τα πιόνια
Μα τάχα ποιός θεός, πίσω από το Θεό, κινεί αιώνια
τα νήματα του χρόνου, του ονείρου και της αγωνίας;


Χόρχε Λούις Μπόρχες

Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης