ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ

Γύρω σου η πλάση, όλα είν' αδρά, παρθενικά, πηγαία
το Φως, η Θέα,
κι άλλη μια πλάση δέρνεται στην άκρη μιας αβύσσου,
νύχτα, η ψυχή σου.

.......................

Πούθ' έρχεσαι; που θες να πας; και που με πας εμένα;
Σε μια πατρίδα με γυρνάς ή σέρνεις με στα ξένα;
Τι απάνου από την ξενητιά κι απάνου απ' την πατρίδα
και αρχή και τέλος, η ομορφιά και αστέρι και πυξίδα.

.......................

Η τρισελεύθερη ψυχή στο σώμα κλειστή; Εκείνη
των όλων αφρός, η άμετρη, στο μέτρο, στο κομμάτι;
Το σώμα υπάρχει στην ψυχή, και των ματιών του κάτι
θεοπρόβλητο, είναι από της ψυχής την απεραντοσύνη.

.......................

Σκύψε μεσ' στο βιβλίο σου, μη ζητάς
προβλήματα, ρωτήματα, όλα να τα καταλάβης
μόνο την καρδιά σου να ρωτάς
μην παύης...

"Νύχτες του Φήμιου."

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ.